marathonwedstrijd M4, 1 maart 2023, verslag door de bril van de voorzitter.
Vanavond rijden we de twaalfde M4 marathon deze winter, wedstrijd 12/12, maar volgende week de finalewedstrijd dus rijden we eigenlijk wedstrijd 12/13. Na een lang weekeinde in hotelletje in het bos is het nu alweer tien dagen geleden dat ik voor het laatst mijn schaatsen aan had. Schaatsen verleer je niet. Maar hoe zit dat met het schaatsen van marathonwedstrijden?
Deze week is het voorjaarsvakantie en daardoor minder deelnemers bij de wedstrijden. Vanwege het koude weer en minder schaatsers op het ijs wordt vanavond tussen de wedstrijden niet gedweild. We hebben maar weinig tijd voor de warming-up, snel omkleden en de schaatsen aan.
Het is koud, rond het vriespunt, en waait een stuk harder dan verwacht, uit het Noordoosten. Daardoor wind tegen bij het uitkomen van de bocht en rechte stuk naar start/finishlijn. Brrrr.
Om 21:45 het ijs op. Best vroeg, we mogen dus zomaar een paar rondjes inrijden. Mooi……ik heb het schaatsen niet verleerd. Het ijs is hard, maar geen super glij-ijs en de tegenwind zal het een pittige avond maken.
Bij de start/finishlijn onder de jurytoren verzamelen wij ons met een 29-tal rijders. Jurylid: ,,Het waait flink, mooi weer voor ontsnappingen. Dus spreek nog snel wat af voor we vertrekken”. Geroezemoes. En dan kunnen we weg.
Ik rijd de loze en de eerste twee ronden voorop, een rustige start. Dan komt er één man in 5-Dorpen outfit, zwart/oranje, buitenom en neemt direct afstand van het peloton. Geen man om op te letten, vanwege zijn plaats in het klassement, van mij mag hij vertrekken. Maar om mij heen wordt versneld, dus gas erop, en dan schaats ik toch maar mee in de kop van het peloton.
Na de aansluiting direct weer een ontsnapping, man met witte jas en zwarte broek, en Edward zet samen met Jeppe de achtervolging in. Nu rijd ik weer aan de kop van het peloton en probeer juist wat te vertragen, zodat Edward en Jeppe kunnen uitlopen en flink wat punten voor de Viking bij elkaar kunnen rijden voor het Club klassement.
Ondanks dat Edward en Jeppe geen bedreiging vormen voor de top van het klassement komt Jack K. buitenom rijden en Erik S. daarachter (nr 2 en nr 1 van klassement) om naar de koplopers toe te snellen. Nu heb ik geen andere keus dan ook te versnellen en te volgen en zo worden Edward en Jeppe geleidelijk weer ingelopen.
Jack K. pakt nu de kop over. Ik kijk op het rondenbord. Pas tien ronden gereden – pffff zware benen – pittige wedstrijd. En Jack K. blijft de gang er flink in houden, Edward neemt de kop over en rijdt ook nog even flink door.
Achter mij probeert nu Ronald wat te vertragen en zo een gaatje te laten vallen. Helaas wordt dat doorzien, hij wordt ingehaald en wij komen niet los, Ronald blijft kort achter ons in het spoor. Pas in de 14e ronde gaat de snelheid eruit en worden de ruggen gerecht. Mag ik even op adem komen?
Twee ronden rustig aan en dan weer een ontsnapping, dezelfde opportunist met witte jas en zwart broek. Ik roep nog: ,,Laat maar gaan! Die halen we straks vanzelf weer in!”. Maar dat soort wijsheden zijn zinloos deze avond, weer wordt er versneld en na minder dan één ronde wordt de vluchter weer ingerekend.
Alle Viking-mannen doen goed mee deze wedstrijd, niks afgesproken, maar werken goed samen. Ik rijd deze wedstrijd continu op één van de eerste zes plaatsen in het peloton, een keertje kopwerk gedaan, paar keer mee gesprongen en gaatjes gedicht. Ronald zit vlak achter mij en heeft mij er, na kopwerk, al eens tussen gelaten. Zelf ben ik niet zo handig in het “mensen er tussen laten”, ik rijd erg kort op mijn voorganger en heb het vaak pas (te) laat door. Maar vanavond heb ik, eerder in de wedstrijd, na een: ,,HÉ, laat mij er eens tussen!” van een van de kop vermoeid terugzakkende Edward, hem er met wat kunst en vliegwerk tussen kunnen laten.
Ook nu weer Viking-mannen voor mij, Edward heeft al veel op kop gereden maar lijkt zich nu wat in te houden. Sparen? Met nog 10 ronden te gaan verwacht ik wel een versnelling van hem….. die lijkt er te komen ….. maar na één ronde weer in de ruststand. Dan weer een versnelling…..nog acht ronden te gaan….maar ook daarna weer rust.
Inmiddels blijft de speaker maar melden dat de rijders die een rondje zijn gelapt, op drie ronden voor het einde ,worden afgevlagd. Het oneindig herhalen van deze boodschap leidt tot enige hilariteit bij ons vooraan in het peloton. Het zal Henk niet nog eens gebeuren dat rijders niet weten wanneer te finishen (zie verslag van wedstrijd van 4 januari: https://stgviking.nl/stormachtige-wind-en-race-onduidelijke-luidsprekerteksten-en-een-chaotische-finish-toch-niet-of-toch-wel/).
Na twee rustige ronden stapt Jack K., die voor mij rijdt, opzij en ik volg direct. De snelheid gaat nu geleidelijk weer omhoog, ik blijf in het spoor van Jack K., we rijden buitenom. Regelmatig moet ik mijn hand op zijn rug leggen om af te remmen. We blijven buitenom rijden, de binnenste trein, Edward, bepaalt het tempo. Buitenste trein is niet mijn strategie, maar zolang ik kan volgen is het oké. Jack K. heeft altijd een goede eindsprint, hij staat 2e in het klassement (ik 4e), ik zit hier goed. Heb juist op tijd mijn tweede adem gevonden en kan goed meekomen.
Met nog ruim 3 ronden te gaan versnelt mijn voorganger naar de kop van de binnenste trein en ik sluit dus op de tweede plaats aan.
Vanaf nu gaat iedere ronde sneller. En tot aan de bel (dit blijkt achteraf mijn snelste ronde) houden we alles en iedereen achter ons. Ik ben inmiddels wel buiten adem en kan niet meer door versnellen….. halverwege de laatste ronde komen er dan toch een paar rijders langszij.
In de laatste bocht kunnen ze ons buitenom nog niet inhalen, ik laat mij in de bocht wat naar buiten zakken, niet omdat ik Jack K. denk te kunnen inhalen, om de achtervolgers meer meters te laten maken…. Toch schieten er op het laatste rechte stuk nog vier rijders buitenom. Ik finish als 6e. Jammer, wedstrijd was één rondje te lang. Ben wel een plaatsje opgeschoven in klassement, nu weer derde, tevreden.
Een snelle wedstrijd met Viking actief en vooraan en met een goede samenwerking. Edward finishte als 10e, Jeppe 12e en Ronald 16e. 80 punten voor Club Marathon klassement!
Bij de wedstrijden eerder op de avond werd Noor 3e bij de Dames (13 punten) en Steven 6e bij de Heren C (10 punten). Ook Toppers!
[ Volgende en laatste marathon van M4 is 8 maart, het derde blok]