Nieuwsbrief:
De eerste wedstrijd van het marathonseizoen bij M4 staan er 38 deelnemers aan de start, daarbij 7 Vikingers – Toppers.Uitslag Vikingers M4: Edward 5e, Ronald 7e, Henk Jan 11e, Hein 16e, Bert 20e en Ben 21e
Wedstrijd verslag van de voorzitter: De Masters mogen weer!!
marathonwedstrijd M4, 21 oktober 2022, verslag door de bril van de voorzitter.
We hadden er woensdagavond zin in. Vorig jaar voor de grap een marathonwedstrijd mee gereden en daar toen het virus opgelopen. Na iedere wedstrijd in de auto napraten over wat we beter hadden kunnen doen. Maar in de wedstrijd loopt het altijd anders.
De afgelopen twee weken had ik mij al gerealiseerd dat een hele zomer klussen en verbouwen hartstikke leuk is, maar het is niet hetzelfde als zomertraining. Daarom eerst maar eens die 25 rondjes netjes uitrijden. In de auto naar de Jaap Edenbaan was ‘t al wel duidelijk dat Ronald en Edward andere plannen hadden.
Deze eerste wedstrijd van het seizoen bij M4 staan we met 38 deelnemers aan de start, daarbij 7 Vikingers – Toppers.
Altijd een rommelige start en de ijsbaan is in beide bochten afgezet met pionnen vanwege scheuren en gaten in het ijs. Na één loze ronde schaatst er al vlot een tweetal van kop af een tiental meters los van het peloton. Normaal gesproken worden de eerste ontsnappers snel weer opgepakt door een versnellend peloton maar er zijn nog te veel afwachtende rijders en het tweetal kan meer afstand nemen.
Wij zitten nog achter in het peloton. Hebben wij zitten slapen? Inmiddels heb ik wel Ronald aan de buitenkant voorbij zien komen. En in ronde zes vindt Ronald het mooi geweest, hij geeft gas, en met nog een paar andere rijders begint hij de achtervolging op het voorste koppel.
In zo’n peloton zitten ook mindere rijders en als de trein dan dreigt te breken moet je dus vlot om die gast heen om de aansluiting te behouden. Na weer zo’n versnelling roept Edward achter mij; “tijd om te gaan Henkie”, het is nu rondje elf, nog veertien te gaan; “ik wacht nog even” roep ik terug. Ed gaat vlot daarna buitenom en laat het peloton achter zich.
In het peloton schaatsen we rustig door en ik ben tevreden over mijn conditie na de zomerstop. Edward heeft inmiddels de groep met Ronald bereikt en vervolgt zijn opmars naar een stuk of vijf schaatsers die daar nog voor rijden. Aan de voorkant van het peloton rijdt zo nu en dan iemand weg, ook Hein kwam even los, en met een rondje of vijf voor de finish begin ik buitenom wat plaatsen op te schuiven. In ronde drieëntwintig ga ik dan echt versnellen en door een kortere lijn na de pionnen in de bocht (bij Jaap) kan ik binnendoor al mijn voorgangers, op één na, inhalen. Inmiddels hoor ik ook de bel en probeer nog meer te versnellen om dan na nog een bocht mij te realiseren dat die bel voor de koplopers was…..wij moeten nog één ronde…..Oeps. Even paniek, vorig jaar was mij dit ook al gebeurd en toen kwamen er nog een stuk of zeven acht rijders overheen in de laatste ronde, en dan weer door. De versnelling in de voorlaatste ronde bleek voldoende om niet meer ingehaald te worden in de laatste ronde, ik kwam als elfde over de finish.
Edward en Ronald waren al zo’n 25 seconden eerder gefinished op de vijfde en zevende plaats, later in de auto; “de volgende keer gaan we meteen met de ontsnapping mee, dat achtervolgen kost veel te veel energie”. We gaan het zien: 2 november volgende wedstrijd.
Henk Jan