marathonwedstrijd M4, 18 januari 2023, verslag door de bril van de voorzitter.
Vanavond rijden we in de derde marathonwedstrijd van de avond, om kwart over negen halen Edward en Ronald mij thuis op. Voor onze wedstrijd hebben Esther, Johan, Chiel en Paul al gereden bij de M2 in de eerste wedstrijd en Fokko bij M3 in de tweede (zie uitslagen: http://stgviking.nl/marathon-nieuws/ ).
In de kleedruimte maken ook Bert en Jeppe zich klaar voor de wedstrijd. Willem, zoon van Jeppe, is er ook en ik feliciteer hem met zijn tweede plaats bij de C3 marathonwedstrijd vorige week. En ondanks het late tijdstip is er nog meer publiek voor de Viking. Alex en Andre van de vrijdagavond training en Ben die na zijn val in de wedstrijd eerder in het seizoen nog niet klaar is om weer marathonwedstrijden te schaatsen.
Leuk toeschouwers, maar nu focus op de wedstrijd; Wat is mijn doel voor deze avond? Dit wordt de 8e wedstrijd van het seizoen. Ik sta op de tweede plaats in het klassement met 177 punten *), op de eerste plaats staat Wim Verbree uit Baambrugge (180.1) en op de derde plaats Erik Schuur uit Amsterdam (174.1), de verschillen in punten zijn klein in de top van het klassement. Omdat Erik een wedstrijd heeft gemist is hij eigenlijk de man om in de gaten te houden; ,,Voor Erik eindigen en een gaatje slaan in het klassement”. Daar ga ik voor.
Deze woensdag is de temperatuur rond het vriespunt, het waait pittig en er is een grote kans op neerslag. De eerste wedstrijd, M1/M2, gaat over 70 ronden en de tweede, M3, over 30 ronden. Het is dus laat, 22:31, als wij de M4 **) na de dweil het ijs op kunnen.
Late start, de jury wil direct beginnen, dus niet inrijden maar direct opstellen. Dit keer doet Henk Veen (coördinator Marathon BGA) het praatje aan de start/finishlijn en hij heeft een helm op. Omdat de vorige wedstrijd nogal chaotisch was verlopen en daar niet iedereen gelukkig mee was had hij voor de zekerheid een helm op gezet – grappig. Henk wenst ons een goede wedstrijd maar niet voordat hij ons gewezen heeft op “een gaatje” in de bocht aan de restaurant-zijde.
De eerste meters van de loze ronde wordt er vlot gestart, met Wim voorop, diegene voor mij komt maar traag op gang, erlangs dus. En al in de eerste bocht rijd ik dan tussen twee treintjes in…..krasszz… mijn rechterschaats schiet weg ….. maar ik blijf op de been. Oeps – dat was t gaatje in het ijs waar Henk Veen het over had – oppassen dus.
Op t eerste rechte stuk rijden er nu een man of tien twaalf voor mij met Wim nog steeds voorop en Erik kort daarachter, dat vind ik maar niks. Dus dan maar versnellen en buitenom, nog in de loze ronde (!), op het tweede rechte stuk zie ik dan een gaatje in de al wat uitgerekte voorkant van het peloton en ik schuif op de vijfde positie in de trein. Nu gaat de bel…….start van de wedstrijd.
Wim geeft direct nog wat gas bij en rijdt twee drie ronden voorop. Het gaat niet heel hard, maar met die flinke wind is het toch een flink tempo. En op het moment dat Wim van kop af gaat zijn er direct twee rijders die proberen weg te versnellen, daar zit Erik bij, ik rijd er direct achteraan met het peloton in mijn kielzog. Al snel wordt de poging gestaakt.
Op kop van het peloton rijden we nu om beurt anderhalve ronde voorop. Nu begint de neerslag toe te nemen, een combinatie van regen en hagel, koud en nat. Prachtig hoor die marathonpakken, maar duidelijk geen regenpakken, dun en het lijkt wel vol met gaatjes te worden geschoten door de hagel. Inmiddels bedenk ik; ,,wij hebben óók een gaatje in ons hoofd”. Niet alleen vanwege deze wedstrijd om de eer tussen mannen van middelbare leeftijd in dit kloteweer, maar ook vanwege de wedstrijd tot nu toe. Het zijn de mannen van de bovenste plaatsen in het klassement die hun energie verspelen door voorop het peloton rijden……. Heb jullie weleens een echte marathonwedstrijd gezien? Ik kan er wel om lachen.
De wedstrijd gaat door. Jeppe is op z’n gat gevallen, het peloton snelt voorbij, hij moet een 60 meter gaatje dichtrijden, dat lukt.
In de achtste ronde komt Edward weer vlot buitenom, ik sluit achter hem aan en hij gaat voorop rijden. Net als in voorgaande wedstrijden kon hij niet lekker in zijn slag komen door achter iemand aan te rijden, dus dan maar voorop. Edward rijdt een ronde of vier tempo voorop, stapt opzij, en geeft dan de kop af. ,,Hé Henkie…..ik wist niet dat jij achter mij reed” roept hij verbaast. Dus rijd ik weer een ronde of twee voorop het peloton….maar zeker niet te snel na de vlotte rondjes met Ed voorop.
Nog acht of negen ronden te gaan. Dan komt Wim weer buitenom, dat is vroeg in de wedstrijd, hij wil de wedstrijd hard maken. Er is direct een flink gat om dicht te rijden (foto 1), dat doe ik dan, speldenprikje.
Nu komt er weer een man, in oranje/zwart pak (ik weet niet z’n naam), met grote snelheid buitenom. Nog 6 ronden te gaan. De voorste man pakt een meter of tien….vijftien. Wim V. laat zich naar buiten zakken en daardoor rijd ik weer voorop en mag ik weer een gaatje dichtrijden… (foto 2). Het gaat misschien niet super snel maar ik rijd zo wel continu met m’n kop in de wind. Na één rondje hebben we oranje/zwart te pakken en daar blijven we achter plakken.
Nog iets minder dan 4 ronden te gaan en nu komt Erik S. buitenom snellen (foto 3), er valt een gaatje. Omdat oranje/zwart geen aanstalten maakt om te versnellen en ik vóór Erik moet finishen stap ik opzij en geef weer gas. Ook hier duurt het niet lang voordat het gat is gedicht, nu blijf ik achter Erik hangen, even op adem komen.
Met nog 2 ronden te gaan, bij de start/finishlijn, komt Wim V. weer buitenom snellen. Ik stap opzij en haal Erik in, Wim slaat een gaatje van een kleine tien meter……gaan we weer….. gas erop. Ook nu kan ik het gaatje weer dichtrijden maar heb geen lucht, souplesse en snelheid om bij Wim voorbij te gaan.
We gaan de laatste ronde in. Ik heb niet de kracht en het lef om Wim op het rechte stuk in te halen. Dan maar in de laatste bocht. Het peloton is inmiddels flink uitgerekt en er proberen wat mensen buitenom te komen (foto 4, Edward plek 3 en Ronald links op de foto). Ik rijd kort achter Wim de laatste bocht in en even flitst het door mijn hoofd dat ik deze wedstrijd misschien wel kan winnen. Ik laat mij iets naar buiten zakken om na de bocht langs Wim te snellen, hij zakt ook wat naar buiten waardoor ik meer naar buiten moet en er binnendoor ook ruimte komt.
Op het laatste rechte stuk blijkt dat Wim toch nog iets meer over heeft dan ik, ik ben kapot en kom niet dichterbij. In mijn ooghoeken zie ik ook dat er nog twee man buitenom komt en Erik lijkt de ruimte binnendoor nog te benutten. Wim finisht als eerste denk ik maar ik ben niet zeker van mijn plaats.
In de uitrijronde feliciteer ik Wim met zijn overwinning. De man in oranje/zwart komt naar mij toe, ,,Jij had meer verdient” zegt hij. Dat is mooi om te horen. Nog nahijgend zeg ik hem: ,,Nou ja, ik ben …euh….tot het gaatje gegaan”.
Uiteindelijk blijkt dat ik als 4e ben gefinisht (Erik S. 5e, dus doel bereikt). Edward 6e, Jeppe 11e (knap-zijn laatste ronde is de snelste van het hele peloton in deze wedstrijd), Ronald moest door kramp in laatste ronden wat plaatsen inleveren, balen, werd 13e en Bert finishte op de 28e plaats.
[ volgende marathon van M4 is op 25 januari, weer het derde blok ]
*) puntentelling: de 1e plaats 30.1 punten, 2e plaats 29, 3e plaats 28, ….. en 30e plaats 1 punt)
**) M = wedstrijdcategorie “Masters”, leeftijd 39 jaar en ouder. Het getal (1,2,3,4) is een indicatie van nivo, nivo 1 heeft de snelste rondetijd en meeste ronden(70) en nivo 4 de hoogste rondetijd en minste ronden(25) in de wedstrijd.